شیمیست خط خطی

از وقتی سپید و همسرش از ایران رفتند نشستم به شمردن دوستان نزدیک باقی مانده در ایران، تازه این هفته فهمیدم دو نفر دیگه هم دارند جمع و جور می کنند که راهی شوند. به گمانم اگه همینطوری پیش برود تمام ارتباطات من مجازی میشوند، از احوال هم فقط از طریق شبکه های اجتماعی باخبر می شویم و نهایتا برای صحبت رو در رو باید زل بزنیم به لنز وب کم! اون وقت وقتی راجع به دوستانم می پرسند باید بگویم بله یک عدد دوست دارم ...اممم... فکر کنم می شناسیدش مارک زاکربرگ!

پی نوشت: گلابتون بانو خوشحالم که تو هنوز هستی، خوشحالم هیچ پیجی نداری و خوشحالم که، شاید کم، ولی توی دنیای واقعی هم دیگه رو میبینیم، میتونم برای همدردی دست هات رو بگیرم و سر خوردن یک شکلات باهم دعوا کنیم:دی