می نویسم تا یاد بگیرم شادی را در عمق وجودم پیدا کنم
اعتراف می کنم تقویم امسالم را بخاطر جمله پشت جلدش خریدم:
"همه مان افرادی معمولی هستیم
خسته کننده ایم
شگفت انگیزیم
همه مان خجالتی هستیم
شجاعیم، قهرمانیم، بی پناهیم
فقط به روزش بستگی دارد
پس کمی بی ادعا تر باشیم..."
+ امروز دوباره چشمم بهش خورد، حس خوبی داره :)
نمی دانم برای شما هم پیش آمده یا نه گاهی nتا ترانه هست که چندبار می شنوی و هربار حس خوبی می گیری، یا کلی شعر نو میخوانی و لذت می بری، اما یک دفعه برمیخوری به یک غزل از شعرای قدیم و متوجه می شوی با یکی دو بیت چنان قشنگ حست را توصیف کرده که همه آن شعر و ترانه ها نتوانستند حتی به موفقیت پنجاه درصدی اش برسند!
این چند بیت را در دیوان عراقی دیدم:
چون ندارم همدمی با باد می گویم سخن/ چون نیابم مرهمی از باد می جویم شفا
آتش دل چون نمی گردد به آب دیده کم/ می دمم بادی بر آتش تا بتر سوزد مرا
تا مگر خاکستری گردم به بادی بر شوم/ وارهم زین تنگنای محنت آباد بلا
-----------
+ واااای چه بارونی اومد امروز عصر :دی یک لحظه فکر کردم وسط پاییز هستیم! خدایا شکرت :)
همیشه آخر همه چیز خوب تموم میشه،
اگه نشد بدون هنوز آخرش نرسیده
چارلی چاپلین
* دوست دارم این جمله را همیشه باور کنم :دی
* خیلی وقته می خواهم توصیه کنم حتما کتاب "کنسرو غول" نوشته مهدی رجبی را بخوانید.
* غول کنسروی دوست داره! :دی
ذره را تا نبود همت عالی حافظ
طالب چشمه خورشید درخشان نشود
