- يكشنبه ۲۸ تیر ۹۴
- ۱۶:۵۵
پرتکرار ترین مکالمه بین و من و بابا در طول عمرم:
بابا: داری چکار می کنی؟
من: داستان می خونم/ فیلم می بینم
بابا: حالا هی وقتتو تلف کن، این عمر داره میره، به جای این کارا بشین دو کلمه درس بخون!!!
نکته 1: همیشه برایم سوال بوده اگر کلا ادامه تحصیل نمی دادم در این موقعیت مکالمه ما به چه صورتی پیش می رفت؟!
نکته 2: زمان مدرسه یک همکلاسی داشتم که همیشه سرش داخل کتاب درسی بود، بعد پدر و مادرش مدام بهش می گفتند: "چقدر درس می خونی! کمی هم فعالیت جنبی داشته باش!" به نظرتان ممکن است اون لک لکی که بچه ها را می رسانده در خانه ها ما را اشتباهی دیلیور کرده باشد؟
نکته 3: از قضا پدرم تحصیل کرده هستند و مدرس دانشگاه بودند. همیشه هم برای من و داداشم از زمان بچگی شان که به دلیل شرایط هم کار می کردند و هم درس می خواندند حکایت ها گفتند، ولی با احترام به سختی هایی که برای رسیدن به موفقیت متحمل شدند، می خواهم بدانم آیا یک بعدی بودن هنر است؟ خب من دوست دارم n بعدی باشم، دوست دارم هر کاری را زمانی انجام دهم که ازش لذت ببرم حتی اگر آن کار درس خواندن باشد، حالا تکلیف چیه؟؟؟
+ الان که بهش فکر می کنم به نظرم یک بعدی بودن توانایی خاصی می خواهد اتفاقا!
- ۴۷۵